زنان و قدرت نه گفتن
نوشته: هاونا سرین، در مجله اینترنتی peoplematters.in
برگردان: سارا به‌فروتن
در بحث همه‌گیری کرونا و زنان به جز مسئله بالا رفتن آمار خشونت خانگی آنچه توجه بسیاری را به خود جلب کرد نقش رهبری زنان در کشورهایی بود که بیشترین توانایی را در مواجهه با کووید-۱۹ از خود نشان دادند: آلمان، فنلاند، دانمارک، نیوزیلند، بلژیک و ایسلند. اما از اینها که بگذریم واقعیت بسیاری از خانه‌های جهان به این نزدیک‌تر است:
کودک: مامان، من گرسنه‌ام.
شوهر: شام چی داریم؟
زنی که بعد از ۱۰ ساعت کاری پشت لپ‌تاپ، ۳ ساعت هم به کارهای خانه پرداخته، قبل از همه از خواب بیدار شده و بدون اینکه در روز زمانی برای خودش داشته باشد سعی کرده هم به کار و هم به خانواده برسد. با اینحال درباره او گمانه‌های منفی زیادی وجود دارد:
- به فرزندش توجه کافی ندارد.
- حواسش به خانه نیست.
- هم توسط خانواده به بی‌توجهی متهم می‌شود و هم توسط همکاران به کم‌کاری و عدم مشارکت کافی.
- کمبود درآمدش بارها به او تذکر داده می‌شود.
- یا حتی مورد آزار قرار می‌گیرد.
با تمام اینها زن لبخند می‌زند و در پاسخ می‌گوید: چی دوست داری برات درست کنم؟
در یک گزارش جدید، دبیرکل سازمان Care International، صوفیا اسپرچمن می‌گوید: «تاثیر بلند مدت همه‌گیری کووید-۱۹ برای زنان و مردان برابر نخواهد بود. ما در حال حاضر در حال تجربه بزرگترین شکست در برابری جنسیتی برای یک نسل هستیم.»
مثالی که در بالا به اشتراک گذاشته شد، فقط یک نمونه روزمره است که ممکن است در هر خانه و خانواده‌ای در تمام جهان اتفاق بیفتد. هرچند آگاهی نسبت به این مسئله وجود دارد و ابتکاراتی برای ایجاد برابری و عدالت جنسیتی و رویای برابری دستمزد ایجاد شده‌است، اما سه نگرانی بزرگ درباره زنان و وضعیت و عواقب کووید-۱۹ وجود دارد:
اقتصاد و موانع کاری
سلامت و ایمنی
آموزش
اقتصاد و موانع کاری:
در سال ۲۰۱۹، ماه‌ها پیش از آغاز بحران جهانی به دلیل کووید-۱۹، World Economic Forum پیش‌بینی کرد که رسیدن به برابری اقتصادی زنان و مردان ۲۵۷ سال طول می‌کشد. اگرچه که برآورد پیش از کووید-۱۹ حیرت‌انگیز است، آنچه بیشتر ویران‌کننده است این است که شرایط پیش‌آمده باعث شده است که این رقم بیشتر شود. سال‌ها پیشرفت در دستیابی به برابری و عدالت اقتصادی را از بین می‌برد، و این نه تنها برای نسل فعلی صادق است، بلکه نسل‌های آینده را هم به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد.
شکاف جنسیتی دستمزد در جهان، ۱۶ درصد باقی مانده است، درحالیکه زنان در بعضی کشورها ۳۵ درصد از مردان کمتر برای کار برابر دریافت می‌کنند. آمار نشان می‌دهد که به صورت میانگین، زنان روزانه ۴٫۱ ساعت را برای نگهداری و کارهای بدون حقوق می‌گذرانند در صورتی که این عدد برای مردان ۱٫۷ ساعت در روز است.
براساس آخرین گزارش سازمان ملل در بخش سیاست‌گذاری زنان در مورد تاثیر کووید-۱۹ بر زنان «با توجه به تجربیات پیشین و داده‌های جدید، می‌توان پیش‌بینی کرد که اثر کووید-۱۹ بر رکود جهانی، منجر به افت طولانی‌مدت درآمد زنان و مشارکت زنان در نیروی کار می‌شود که تاثیر پیچیده‌ای روی زندگی زنانی دارد که هم‌اکنون نیز در فقر زندگی می‌کنند.»
سلامت و ایمنی:
با نگاهی به حضور چشم‌گیر زنان در بخش‌های خدمات، مراقبت‌های بهداشتی، مهمان‌داری، تعداد زنانی که هر روز به دلیل ماهیت کارشان در معرض خطر کووید-۱۹ قرار می‌گیرند، بالاتر از حد تصور است. به بخشی از یافته‌ها توجه کنید:
۷۷ درصد از نیروی کار NHS (نظام سلامت ملی) بریتانیا و اکثر کارکنان (مراقبان) غیر رسمی را زنان تشکیل می‌دهند.
فراتر از بریتانیا، بررسی ۱۰۴ کشور نشان می‌دهد که زنان ۷۰ درصد کارکنان بخش سلامت و خدمات اجتماعی را تشکیل می‌دهند. علاوه بر این ۵۰ درصد مراقبت‌های بدون حقوق توسط زنان انجام می‌گیرد.
از ۷۳۲۹ کارمند خدمات درمانی که در اسپانیا به کووید-۱۹ مبتلا شدند، ۷۲ درصد زن و ۲۸ درصد مرد بوده‌اند.
از ۱۰۶۵۷ کارمند خدمات درمانی در ایتالیا که به کووید-۱۹ مبتلا شده‌اند، ۶۶ درصد زن و ۳۴ درصد مرد بوده‌اند.
در بحران کسب و کار، درحالیکه ابتکار عمل‌هایی که برای تنوع و شمول همه گروه ها در نظر می گیرند، ممکن است که که شرایط را کمی بهبود ببخشد، اما احتمالا زمان بیشتری طول می‌کشد تا رهبران این جریان، تاثیرات این بحران را بر محیط خانه کارمندان درک کنند.
آموزش:
آموزش راهی برای رهایی از عدم آگاهی، و برای رهایی از سال‌ها غلبه مردان و اعتقادات غلط در مورد نقش زنان در جامعه است. با اینحال آموزش هنوز معضل مهمی در بحث ارتقا جایگاه زنان در جوامع است.
طبق گزارش یونسکو، ۸۹ درصد دانش آموزان در جهان، که شامل ۱٫۵۴ میلیارد کودک از جمله ۷۳۴ میلیون دختر می‌شود، هم‌اکنون به دلیل محدودیت‌ها و بسته شدن مدرسه ناشی از کووید-۱۹ خارج از مدارس هستند. با اشاره به این آمار، در مقاله‌ای با همکاری آن-بیرجیت آلبرکتسن، مدیرعامل Plan International، استفانیا جیانینی، معاون مدیر یونسکو، به این موضوع اشاره شده است که: «بیش از ۱۱۱ میلیون نفر از این دختران در بخش‌هایی از کشورهای کمتر توسعه یافته زندگی می‌کنند و هم‌اکنون نیز در آموزش و تحصیلات دچار مشکل هستند. شکاف جنسیتی در نظام آموزشی از قضا در مناطقی که زمینه فقر شدید، آسیب‌پذیری اقتصادی و بحران کرونا در بیشتر میزان است جدی‌تر و عمیق‌تر است.
اقدامات لازم:
ما همه در زندگی با زنانی مواجه شدیم که آنقدر شجاع بوده‌اند تا نظرات خود را بیان کنند و صداهایی که مانع آنها شده‌اند را، خاموش کنند. در حالیکه بعضی از آنها می‌توانند به تنهایی این کار را انجام دهند، برخی نیاز به اندکی کمک دارند. اختلافات عظیم اقتصادی ، باعث می‌شود که بسیاری از زنان به حمایت‌های اجتماعی، قانونی، مالی نیاز دارند تا بتوانند محدودیت‌هایی که شرایط اجتماعی و تاریخی برای آنها ایجاد می‌کند را کنار بزنند.
اگر بخواهیم آینده را تغییر دهیم و شرایط امروز را بهتر کنیم، این چند راهکار را می‌توانیم به عنوان اقدامات عاجل در نظر بگیریم:
- خانم‌ها، لطفا بگویید نه! تغییر از داخل خانه شروع می‌شود. اگر از زنان هم در خانه و هم در محل کار انتظار می‌رود که به انتظارات قدیمی پایبند باشند، زمان آن رسیده که بگویند نه. در خانه و محل کار به کارها و انتظاراتی که تعهد و مهارت آنها را زیر سوال می‌برد یا سلامت آنها را به خطر می‌اندازد نه بگویند. لازم است که زنان خطی بکشند و به خواسته‌ها، کارهای خانه یا کارهای دیگر که صرفا به دلیل زن بودن به آنها تحمیل شده، نه بگویند.
- حمایت از مشاغل تحت هدایت زنان: حمایت‌های مالی و وام‌های کسب‌وکار بیشتر به صاحبان کسب‌وکار مرد تعلق می‌گیرند و این باور غلط وجود دارند که زنان دارای کسب‌وکار بار معیشت خانواده‌ها، حتی بخش مهمی از اقتصاد کشورها را بر دوش ندارند.
- تقویت ابتکار عمل در STEM (علوم پایه، تکنولوژی، مهندسی و ریاضیات): تقاضا برای مدارس آنلاین و تدریس خصوصی باعث تقویت مسیرهای رو به توسعه STEM شده است. این می‌تواند یک فرصت خوب برای مقابله با تاثیرات کووید روی آموزش دختران کم‌سن باشد. این کار می‌تواند با فراهم آوردن فرصت‌ها و برقراری ارتباط با موسسات، ان‌جی‌اوها و همکاری‌های محلی برای اطمینان از قطع نشدن آموزش انجام شود.
بحران همه‌گیری، باعث عقب‌گردهای چشم‌گیری هم در محل کار و هم در زندگی شخصی برای زنان شده است. به هر صورت، چاره‌ای جز تعهد برای بازگشت، استفاده از تجارب گذشته، عقب راندن هر چیزی که زنان را عقب می‌زند، برخاستن از بحران و نجات یافتن از این وضعیت نیست. نسل موجود باید طلیعه‌دار قدرت و شجاعت در شکست دادن اراده‌ای باشد که توانایی‌های آنها را زیر سوال می‌برد.
درباره مترجم: سارا، فارغ التحصیل دکترای بیومکانیک کلینیکی، محقق حوزه توسعه فن‌آوری‌های پزشکی و علاقه‌مند به فعالیت‌های اجتماعی به خصوص در حوزه توان افزایی است و با بنیاد به صورت داوطلبانه همکاری دارد.